Smak-ontbijt, flat tire, avondje Hints

2 april
Nu wel zoals afgesproken 06:30 onze bedjes uitgekropen en gaan douchen, ik hoorde toen ik de auto uitliep Ciara haar wekker ook afgaan dus dacht die komt ook zodirect. Dat was niet het geval want ze sliep er doorheen en we hebben haar om 07:30 wakker gemaakt. Ik had ondertussen binnen in het woonkamer gedeelte een tafel voor ons ontbijt opgedekt. Ik ben terwijl ik op de andere aan het wachten was, op een bank in die kamer gaan zitten waar mijn mobiel werd opgeladen. Toen Niem binnen kwam lopen en ik haar de tafel aanwees waar ik alles had opgedekt zag ik dat er twee andere bij onze tafel waren aangeschoven. Wachtend op Ciara kwam Naima snel van de tafel af naar me toegelopen en vertelde me zwaar geïrriteerd dat de twee, ik denk Chinese, meiden aan tafel erg aan het smakken waren. Naima heeft daar een klein dingetje mee. Toen Ciara aankwam zijn we er toch gewoon bij gaan zitten en zijn ons brood gaan smeren. Toen we aan het eten waren pakte een van de Chinese meiden onze jam en keek er even naar, ik moest lachen en vertelde haar dat het onze jam was maar dat als ze het wilde ze het best mocht gebruiken. Ze zei niks en zette de pot weer terug. Toen we beter keken zagen we dat ze al onze ontbijtspullen al hadden gebruikt voor de voorgaande ronde. Het andere meisje was nog maar twee happen verder -ze heeft letterlijk een halfuur over één boterham gedaan- en dat was ook ons brood. Hahaha, ik lach in een deuk en Naim ergerde zich nog steeds groen en geel aan de smakkende geluiden naast haar. Wat een ochtend. Later zag ik dat ze bij een groepsreis hoorde en die kregen ontbijt opgedekt in een andere kamer, maar deze vonden mijn tafel er ook wel lekker uitzien denk ik. Naim heeft net aan een broodje naar binnen gekregen, haar ergernissen blokte haar eetlust. Dus na ons eten snel weg daar, ingepakt en verder gereden de Great Ocean Road op.
Eerste stop waren de Bays of Island, ik heb het opgezocht op Google Maps en we zijn naar die aangegeven plek toe gereden. Dit was een vreemde weg voor zoiets toeristisch, het was een dun landweggetje wat best erg aan het hobbelen was. We zagen ook geen borden die aangaven dat we de juiste richting op aan het gaan waren. Eenmaal aangekomen hadden we een mooi uitzicht over een strand maar dit was zeker geen Bay of Islands. Terug de B100 (de GOR) op. Daar zagen we bijna gelijk een groot bord die aangaf dat Bay of Islands iets verderop lag. Dus dat was onze tweede stop geworden van de dag.. Het geweldig mooi. Ongelofelijk dat dat nog zo lang bestaan want het ziet er heel erg fragiel uit. Het was een koude winderige dag helaas. Maar dat mocht de prachtige beelden niet verpesten. 
Terug naar auto gelopen en zeer vlakbij was de volgende stop alweer, the Grotto: alle rotsen hier zijn wat gelig, ze noemen het limestone en dat schijnt wat gevoeliger te zijn voor erosie en daardoor krijg je al deze prachtig gevormde stenen. Ik kreeg er een beetje een royale-kleine-zeemeermin gevoel bij. The Grotto was mijn favoriet van deze dag.
Een kleine wandeling en een trapje naar beneden en je kwam aan in een mini-mini paradijsje, het was zo mooi.
Ze noemen het een grot maar het is meer een doorkijk naar de prachtig blauwe zee. De zee is omhulst in je beeld door de mooie limestone. Een plaatje! 
Even later verder gereden er weer snel werd de volgende stop aangegeven, dit had ik niet verwacht maar alle bezienswaardigheden liggen ongeveer 300 meter van elkaar af. Bij deze lookout kon je de London Bridge van limestone zien. 
Verder gereden en wederom na een paar seconden het volgende stopbord aangeven, de GOR zit vòl met prachtigheden. Deze stond niet op onze to-do lijst maar we hadden alles zo snel gedaan we hadden tijd over! Erg lang staan en uren bewonderen zat er helaas niet bij want het was echt koud als je een tijdje in de wind stond. Dit heette the Arch het was weer een beetje het idee van the Grotto maar nu konden we er niet doorheen kijken maar was weer heel erg mooi. Wat verderop gereden en in Port Cample zijn we even gestopt om koffie met wat lekkers te doen, het was nog maar 11:30. Best wel lang gezeten en gepraat en uiteindelijk terug naar auto  gelopen om verder te rijden. 
Gister hadden we gezien dat de rechter voorband niet de beste luchtdruk had maar nu was onze voorwiel nog slapper dan gister. De conclusie moest dan uiteindelijk toch zijn: shit.. we hebben een lekke band. Nu hebben we echt bijna alles gehad met die auto. 
Alledrie hadden we nog nooit een autoband verwisseld. Ik heb een meneer die aan de andere kant van de weg in een tuin aan het werken was gevraagd of hij ons er misschien mee kon en wilde helpen. Het bleek dat hij daar niet woonde maar aan het werk was en als we hem een halfuurtje gaven zou hij ons daarna kunnen helpen. Geweldig! Dan wachten we wel een halfuurtje. Alvast het reserve wiel gepakt en een paar minuten later kwam een meneer langslopen met zijn zoontje en vroeg of hij ons kon helpen. Heel graag als u dat zou willen! Het was geen enkel probleem en binnen 10 minuten waren de moertjes door ons los en vast gedraaid en heeft de meneer al het andere werk voor ons verricht. We mochten ze niks aanbieden "that'll just be silly!". De schat. Met onze nieuwe wiel naar een tankstation gereden en daar geprobeerd de luchtdruk op alle wielen te controleren. Na een halve minuut stond de medewerker van het station alweer naast ons en heeft alle banden voor ons gedaan. Hij vertelde ons over de dichtstbijzijnde garage om de lekke band te laten maken. Een paar kilometer landinwaarts gereden en nog een keer bij een restaurant nagevraagd en we kwamen bij de garage aan. Ze hebben daar onze sigaretten lader met een gratis nieuwe (en een extra voor als het nog eens gebeurd) fuse. Dat was echt een eitje, maar je moet ook maar net weten waar dat allemaal zit. De band was niet meer te repareren want het lekje zat aan de zijkant van het wiel. Dus we moesten een nieuwe kopen en dat zou $110 kosten voor de goedkoopste.. Kan dat echt niet goedkoper? Ergens anders? Hij kon nog wel een tweedehands wiel voor ons pakken die zou $50 kosten. Dan doen we dat natuurlijk! Ciara had -toen ze de weg in dit dorpje had gevraagd- een tip gekregen waar we ook heen konden gaan om te lunchen. We zijn daarheen gereden en het was een heel mooi rustig plekje. Een hele lange oude houten treinbrug met daarnaast heel veel groen en een picknicktafel. Er kwamen nog twee andere oudere dames op dit plekje en daar hebben we even mee gepraat. Ze kwam hier al haar hele leven, zwom hier vroeger in de beekjes met haar vriendinnetjes. Na de lunch zijn we weer helemaal gefixt naar de kust gereden en de volgende stop was Loch and Gorge. We hebben het niet tot het strand gehaald omdat het ondertussen toch al wat later was dan gepland. De laatste stop waren the Twelve Apostles. Dit was vreselijk toeristisch en een klein beetje een tegenvaller. De zon stond achter de rotsen waardoor ons zicht niet geweldig was. Overal stonden Aziatische mensen ongegeneerd fotoshoots te houden, best lachwekkend. Ciara is erg van het praten met íédereen die ze tegenkomt, en vraagt dan vaak ook of ze een foto moet maken. Dus die had het er even druk mee daar. Na de Apostles zijn we naar weer een beetje landinwaarts gegaan voor een camping in een national park. Het was slecht aangegeven maar we zijn er gelukkig aangekomen. En het was er druk. Echt wel een grote camping met veel plaatsen maar we moesten ons er echt tussen wurmen om een plekje te vinden. Het kwam door de paasvakantie die blijkbaar iedereen naar the Great Ocean Road lokt. Naim wilde weer graag vuur maken maar ik had er een hard hoofd in, het was erg vochtig. Toch hout gaan zoeken en genoeg gevonden uiteindelijk. Alles naar onze plek meegesleurd en daar is Naim aan haar projectje begonnen. Ciara is naar de overbuurman gelopen om te vragen of we misschien zijn schep mochten lenen om een eigen kuil je graven voor een vuurtje. Hij zei dat het geen probleem was en nodigde ons ook uit bij zijn vuurtje voor als het niet zou lukken of als we er gewoon geen zin in hadden. Ciara liep zijn tent uit met de schep en werd gelijk gestopt doordat iemand tegen haar rug zei "that's my dad's shuffle!", ze draaide zich om en zag daar een klein jongetje staan. Ze vertelde hem dat ze het had gevraagd aan zijn vader en dat ze hem alleen even ging lenen als hij dat ook goed vond. Dat vond hij gelukkig wel maar kwam wel even kijken hoe dat dan ging bij ons. Het was een vierjarig jongetje genaamd Charlie en hij had zijn woordje wel klaar (voor de mensen die hem kennen: een Roemer de tweede) Hij vertelde ons steeds dat het toch niet ging lukken en zijn vader een veeeeel beter vuurtje had. Toch wilde hij wel graag helpen en tikkertje spelen en onze benen grijpen en ondertussen niet meer weg bij ons aankomende vuurtje. Het was wel gezellig eigenlijk. Zijn vader had er de grootste lol om. Charlie had gelijk het lukte ons niet goed, een andere buurman zag Naim en kwam wat droge aansteek blokjes en kranten brengen. Dat hielp wel, en toen moest Charlie toch toegeven dat ons vuurtje wel erg goed was gelukt. We zijn gaan eten en hadden weer lekkere marshmallows als dessert. Een warme avond dankzij ons vuur. 

3 april
We zijn gaan ontbijten en Charlie wilde gelijk wel spelletjes met ons gaan doen. Tijdens het badmintonnen schreeuwde hij naar ons dat hij nog wel meer rackets had... Toen we gedag gingen zeggen was hij aan het jeu de boulen, en we gingen echt niet weg voordat we alledrie een bal hadden gegooid. Het was weer een koude dag en we zijn naar de kust gereden. Aangekomen in Appollo Bay  zijn we naar de supermarkt gegaan en hebben we koffie gedaan in een lunchroom. We twijfelde wat we met deze dag wilde, we hadden het koud en vonden een dagje naar de bioscoop ook wel een goed idee. Naar het informatie center gegaan om te horen wat er allemaal mogelijk was. Hierna zijn we doorgereden naar Lorne en het was er weer belachelijk druk, we konden niet eens een parkeerplek vinden. We hebben daar besloten eerst een camping te vinden voordat die allemaal vol stonden. Na anderhalf uur zijn we aangekomen bij de gratis camping. Daar weer een schep aan onze buren gevraagd. Deze vertelde ons dat ze nog vrienden hadden die hier ook kwamen staan en als wij zouden willen konden we hier weg (zodat zij die plek weer hadden) en naar de betaalde camping iets terug op dezelfde weg gaan staan. Een gezin van de groep had daar voor drie nachten voor twee plaatsen betaald maar wilde nu liever met de rest van hun vrienden op deze gratis camping blijven staan. Dat vonden wij wel prima aangezien ze daar wel een toilet hadden. Dus wij zijn daar op een van die plekken gaan staan en zijn weer hout gaan zoeken voor een lekker warm vuurtje. Een uurtje later kwam er een auto op de camping rijden en kwam naast ons staan op de plek die in principe ook aan ons gegeven was. Er stapte een jongen uit en die vroeg aan ons in Engels (met een klein Nederlands accent, je hoort het toch wel snel) hoe hij voor deze camping zou kunnen betalen. We vertelde ze dat ze gratis konden blijven staan omdat er voor die plek al betaald was, en waar komen jullie vandaag. 'Holland' haha dat hoorde wij al! Hij woonde op Vlieland en zij kwam uit Heerhugowaard! Pasta gekookt en gegeten. Met ze alle nog meer hout gezocht en een vuurtje gemaakt. Nóg meer marshmallows gegeten en daarna kwam Ciara met het spel hints. Het was een geweldige avond, een paar keer bijna in mijn broek gepiest van het lachen. Ik wilde na een uitbundige cheer omdat ze mijn film hadden geraden weer op mijn krukje gaan zitten en viel er zo weer vanaf bovenop de tent van Ciara. Ciara kwam niet meer bij en ik moest weer snel naar de wc. Vervolgens weet ik niet hoe maar een paar seconden later lag Ciara zelf boven op haar tent. Goed gezelschap, een leuk spel, een goede avond.